Ramazan’ı Şerif’e böyle girmemizi irade buyurdu C.Hakk.
Birbirimizi öldürmemek için evde oturuyoruz.
Belki çok daha önceden de öldürüyorduk, düşünmeli. Ölümleri izleyerek, ölümlere sessiz kalarak, öldürenleri mükafatlandıran hukuk sistemleri kurarak...
“Kim bir oruçluya iftar ettiririrse, oruçlunun ecrinden eksilmeksizin, oruçlu kadar ecir kazanır.” (H.Şerif) Bu sene mü’minlere iftar yaptıramayacağız. Kim bilir, belki çok öncesinden külfet olarak görmeye başlamıştık. Oruçluya iftar açtırmanın maneviyatını kaybettik önce, sonra belki maddi kısmı da alındı elimizden, bilemeyiz. Ama düşünebiliriz.
Bu sene hiç açılmayacak olan restoranlarda hizmet veren pek çok insan ekmek parası uğruna iftarını yapamıyordu. Zor işlerde çalıştığı için oruç tutamayan pek çok mü’min vardı.
O mü’minler için de, işverenler için de neyin peşinde koşarken neleri kaçırdığını düşünmek için önümüzde koskoca, yepyeni bir Ramazan var.
O’nun kapıları yüzümüze kapanmıyor hiç bir zaman.
Ölmediğimiz müddetçe bize uygun bir salih amel hep olacak.
Beyefendiler için bu, sofradan “teşekkür ederim” diyip kalkmak yerine “bu Ramazan sahur da benden olsun” demektir belki. Sofra hazırlıklarını üstlenmektir.
Virüs görevini yaptı, havayı, suyu temizledi. Önüne gelen her şeyi tahrip eden vahşi insanoğlunu evine kadar püskürttü. O da bir kul, biz de; üstelik bizler gelişmiş zekalı kullarız. İzolasyonda da olsak kuluz... Bizim de şimdi Ramazan’a özel görevlerimiz var. Örneğin, suyun ateşi söndürdüğü gibi günahları söndüren, kötü ölümden koruyan, belaları defeden, azı çoğaltan, hastalıkları gideren sadakaya Rasulullah (sav) bu ay her zamankinden daha çok ehemmiyet vermiştir...
Sahabe efendilerimiz bu cömertliği anlatacak kelime bulmakta zorlanmışlar ve şöyle ifade etmişlerdir: “Rasulullah (sav) Ramazan ayı geldiğinde esen rüzgarlardan daha cömert olurdu.” İftar veremesek de, teravihe, mukabekeye gidemesek de, sadakalarımızı her zamankinden bol tutabilir, tüm mü’minler dünyaya ılık bir rüzgar gibi esebiliriz...
Sofralarımızı daha mütevazi kurup israfın önünü kesebiliriz... O, imtihanları gönderirken, biz sabredip “âli mertebeler”e layık hale gelelim diye veriyor. Daha iyi bir mü'mine dönüşelim diye veriyor. Mevlana’nın dediği gibi; halıyı dövenin gayesi halının kendisi değil, halının üstündeki tozları gidermektir. Ramazan rüzgarlarına salalım tozlarımızı... Hala arınmak için vakit varken.
Merve Şahinkaya
@mervenia
